Vorige week brachten we veel tijd door met het reciteren van de eerste regel van haar liedstallers: “Laten we naar het strand gaan, we gaan weg.” Waarom? Omdat we op het strand waren, daarom. Verrassing! En omdat een stel van jullie heeft gevraagd wat we hebben gedaan voor ons vijfde verjaardag (dat toevallig over onze familie-strandvakantie valt), zijn we hier om je in te vullen. Je weet dat we graag liefdevolle dovey-dingen en road-trippende dingen delen.
Vorige week was ons jaarlijkse Family -uitje naar Bethany Beach langs de kust van Delaware (waar we een aantal familieleden kiezen om tijd samen door te brengen als één grote groep). En omdat de strandweek van dit jaar toevallig begon aan onze 5e huwelijksverjaardag, namen we tijdens de reis verschillende momenten om een halve decennium van het huwelijk te vieren. Eerst en vooral beginnen met onze kleine jubileumtraditie: een familieportret breken.
Onze favoriete video’s
We namen het eigenlijk thuis voordat we op de weg sprongen voor Delaware (omdat wie wist hoe mooi / gezond we zouden zijn na de vijf uur durende autorit met een pooch en een peuter). Deze foto’s zijn enkele van onze favorieten.
We hebben zelfs een paar hamburger in de mix gekregen.
En je kunt hier een stel outtakes zien in het jonge huisleven.
Maar het was de eerste foto – waar we allemaal de meest natuurlijke glimlach hadden (omdat we eigenlijk lachten) en met een verticale gewasmogelijkheid (omdat het frame dat we moesten vullen, verticaal is) – die de plek op onze muur verdiende met de muur Andere vierjarig jubileumfoto’s die we in dit bericht hebben besproken over onze kleine jaarlijkse traditie.
Naast het maken van die foto’s, at je inpakken en rijden veel van onze feesttijd op 7 juli. Maar met een week op het strand voor ons, vonden we het niet erg. Vooral omdat de week ervoor een van die gekke get-as-much-done-als mogelijke weken was (we doen ons best om banen te verdubbelen, zodat we de hele week kunnen bloggen terwijl we weg zijn-en dus we niet ‘ T komt na vakantie in paniek thuis). Ik heb Sherry “verrassen” met een stop bij een van haar favoriete winkelplekken langs de weg als jubileumavontuur op weg naar het strand. Dit is de Ole Sale Barn in Maryland, waar we de Last-7 in ons kantoor vorig jaar hebben gevonden.
Sherry heeft daar iets gekocht, maar we zullen nieuws besparen op haar buit (en andere strand-y winkelavonturen) voor een ander bericht. Nou, kras dat. Ze wil dat ik je laat zien wat ze heeft gekregen, dus hier is het:
Ja, het is een enorme mand die ze wil veranderen in een hangend licht. Zo’n geweldige vondst. Het werd eigenlijk aan het plafond opgehangen (het is daar een enorme opslagfaciliteit), dus Sherry was zo blij dat ze het zelfs onder alle chaos vond. Veel meer foto’s van die reis (en andere strandtochten op het strand) om te komen!
Maar we zullen ook nog een van onze aankopen delen – omdat het ons enige fysieke jubileumgeschenk voor elkaar was. Zie het daar hieronder? Het is al toegevoegd aan Clara’s frame collage.
Yup, het is een klein geschilderd houten walvisbord dat we haken in een winkel genaamd Mod Cottage in Rehoboth Beach. We vonden het allebei erg leuk en het leek passend omdat “hout” het conventionele 5e verjaardag geschenk is (het is passend dat we nu ook een houten deck bouwen, hè?). Bovendien symboliseert het een beetje ons belangrijkste niet-fysieke jubileumgeschenk aan elkaar: onze reis naar Hawaii eerder dit jaar (waar we walvissen gingen bekijken met Clara die de beste tijd ooit had).
Dus we zullen later deze week veel meer winkels hebben, maar je hebt misschien al een paar voornakje op onze Instagram-feed gevangen (je krijgt deze foto’s in realtime te zien door ons te volgen op Facebook en Twitter, zelfs als je heb geen Instagram -account). Veel meer over deze mannen zodra we door de andere 200 foto’s gaan die we van verschillende mooie dingen op onze reizen hebben gemaakt …
We hebben ervoor gekozen om dit een “werkende vakantie” te maken – aka, we bleven vaak posten (zelfs van het strand soms) – omdat we al een week vrij in maart voor Hawaii namen. Dat was onze eerste blog -uitje ooit omdat YHL begon in 2007, dus we zijn nog steeds in het idee om berichten in de wacht te zetten (we hadden ook boekentaken, zoals het afronden van onze cover, die we leuk hadden om te doen terwijl we ook weg waren) . Misschien vertrekken we twee weken in 2013. Crazy Talk, we weten het.
Maar laten we het over het strand hebben. Ja, dit is het gezicht dat Sherry maakt wanneer ze opmerkingen van een lounge -stoel goedkeurt.
Zelfs als we het werk hadden willen achterlaten, zouden dergelijke bezienswaardigheden ons niet laten. Ik zag deze baby door het strand rollen om nieuwe “geen roken” -borden toe te voegen en kon het niet helpen, maar hebben jaloezie na de gaten. Waar was je een paar weken geleden toen ik dekgaten aan het graven was ???
Maar Clara is altijd behoorlijk goed in het maken van ons zonder werkmodus, zowel thuis als op het strand (waar het altijd wordt verwelkomd). En toen we aan het werk waren, had Clara veel gezelschap om haar bezig te houden. We waren daar met mijn ouders, twee van mijn drie zussen (plus een zwager en het vriendje van de zus), twee neefjes, een nichtje en twee neven en nichten met hun twee kinderen. Oh ja, plus twee honden. met vierKinderen jonger dan vier produceerden op momenten een beetje manie, maar voor het grootste deel wordt de week net zoveel veel leuker gemaakt.
Maar als je Clara het leukste aan het strand vraagt, sprong het van de boogie -boards. Natuurlijk op droog land.
Serieus, het meisje deed het urenlang.
Omdat we te uitgeput waren van de rit op ons werkelijke verjaardag, hebben we tijd gemaakt voor een date night in het midden van de week. Zodra Clara in bed lag (en anderen waren in het huis om haar uit te houden), dook we uit naar een nabijgelegen zeevruchtenplaats genaamd Bluecoast om een jubileumcadeaubon van mijn ouders door te brengen.
We hadden thuis al wat diner gekoppeld bij het gezin, dus kochten we de dingen die we meestal nooit ruimte vinden om te kopen – een voorgerecht (garnalenbollen, hieronder gezien), twee desserts (belangrijke limoentaart en broodpudding) en drankjes (drankjes ( Mojito voor Sherry, sprite voor mij). Daarna hebben we de nacht afgedekt met een wandeling langs Bethany’s Boardwalk en een klein raamwinkelen.
Omdat we uiteindelijk een voorgerecht kregen dat eetstokjes nodig had, hebben we onszelf nog een sentimenteel souvenir voor onze kleine collectie thuis verdiend (meer daarover hier).
Eigenlijk hadden we eerst over het zwembad moeten praten, want daar brachten we de eerste paar dagen door (tussen het werken aan de blog terwijl we weg waren en Clara’s middagdutje, we haalden niet eens op het strand tot onze vijfde dag van vakantie !!). Dus we waren blij dat we een zwembad in de buurt hadden om Clara een uur of twee in het water te geven zonder naar het strand te wandelen na het krijgen van de ochtendpost en het bemannen van reacties (die ons net genoeg tijd zou hebben gehad om zich om te draaien en het beste terug te gaan thuis voor haar dutje).
En omdat er nauwelijks iemand was, hadden we meestal het babyzwembad volledig voor onszelf.
Nou, de entourage van de VS en Clara van Barbie Dolls.
Clara is onlangs een sterke afkeer gegroeid om iets boven haar nek nat te krijgen, dus veel van onze tijd werd besteed aan het “kijken” van de Barbies “springen” in het zwembad. Die impliceerde dat Clara net op een willekeurig getal telde (zoals vier of negen) en ze in het water gooide.
Soms was Barbie ondeugend en had hij een time -out in het filter nodig.
Nadat ik me met mijn voet een plastic visspeelgoed uit het water had gezien, werd Clara geïdentificeerd om het ook te doen. Ik wou dat ik kon zeggen dat ze erin was geslaagd, maar dit is echt dat zij het gewoon op haar teen vasthoudt en het vervolgens met haar hand gooit.
Dit was het dichtst bij het zwemmen. En het duurde alle 30 seconden.
Maar we hebben uiteindelijk het strand gehaald. En nogmaals, gezien een bepaalde voorkeur van iemand voor een droge kop – dit is zo dicht bij het water als ze kreeg. Maar ze hield van de oceaan in Hawaii, dus we zijn ervan overtuigd dat het slechts een van die kinderfasen is en ze zal binnenkort weer in de branding zijn.
Gelukkig had het zand voldoende entertainment. Vooral toen andere bezoekers enorme gaten hadden achtergelaten die gewoon smeekten om te worden ingeklommen.
Dat is de dochter Elsa van onze neven, die net drie werd en speelde met Clara. Ik hou van deze foto van hen omdat het om de een of andere reden kunstzinnig aanvoelt. Alsof het zou worden aangeboden op 20 x 200. Oké, misschien rek ik me een beetje uit. Maar Sherry nam het, dus dit ben ik niet op de rug.
De zon bracht de blonde zeker naar voren in het haar van Clara.
Die, voor het geval je het nog niet hebt opgemerkt, onlangs is gesneden. De zijkanten en de voorkant groeien niet – alleen de achterkant (die = Mullet) zodat Sherry dat afsneed. Maar we zijn allebei aan het boeien voor die noodlottige dag waarop de top en de zijkanten besluiten om in te groeien en dit meisje kan een veel meer meisjes laten doen.
En door “te chompen op het stukje”, impliceer ik “onhandig poseren in een zandgat.” Ik denk dat ik mijn nieuwe Facebook -profielfoto heb gevonden …
Een voordeel van Clara’s afkeer van H2O is dat het de-sanding haar veel gemakkelijker is.
Zoveel eenvoudiger dat ik blijkbaar energie had om te de-booger. Dit is liefdesmensen.
We zijn er zelfs in geslaagd om een ander familieportret te maken voordat Clara een u-promised-me-iice-cream had, maar niet-now-now-op-taking-my-picture geïnduceerde meltdown.
Dus je weet waarschijnlijk hoe dit verhaal eindigt …
Naast alleen maar strandden, namen we ook een paar fietsenritten. Ik heb geen foto’s van ons op fietsen om het te laten zien, maar ik deelde al twee van onze fietsenritbestemmingen op Instagram. Zoals deze toen ik Clara op een ochtend naar de speelplaats bracht terwijl Sherry de post kreeg en opmerkingen beantwoordde.
En deze die we allemaal op een avond namen. Verrassing: het eindigde in ijs. Misschien merk je dat veel van onze avonturen die kant op eindigen.
Het huis dat we huurden, had een kanaal het beste in de achtertuin, wat impliceerde dat we de tandem kajaks van mijn vader moesten meenemen voor een spin best van huis.
Het was geweldig. We kregen een beetje oefening, namen wat sluipende gluurt naar ieders achtertuinen van het kanaal, en Clara probeerde niet op te staan en de boot een keer te kapseinen. Het was win-win-win.
Je zou denken dat Sherry na jaren van bloggen zou hebben geleerd haar duim van de videocameralens te houden. Nee.
De nacht na ons kleine diner date night werd doorgebracht als een grote familie avondje uit in RehobothKinderen jonger dan vier produceerden op momenten een beetje manie, maar voor het grootste deel wordt de week net zoveel veel leuker gemaakt.
Maar als je Clara het leukste aan het strand vraagt, sprong het van de boogie -boards. Natuurlijk op droog land.
Serieus, het meisje deed het urenlang.
Omdat we te uitgeput waren van de rit op ons werkelijke verjaardag, hebben we tijd gemaakt voor een date night in het midden van de week. Zodra Clara in bed lag (en anderen waren in het huis om haar uit te houden), dook we uit naar een nabijgelegen zeevruchtenplaats genaamd Bluecoast om een jubileumcadeaubon van mijn ouders door te brengen.
We hadden thuis al wat diner gekoppeld bij het gezin, dus kochten we de dingen die we meestal nooit ruimte vinden om te kopen – een voorgerecht (garnalenbollen, hieronder gezien), twee desserts (belangrijke limoentaart en broodpudding) en drankjes (drankjes ( Mojito voor Sherry, sprite voor mij). Daarna hebben we de nacht afgedekt met een wandeling langs Bethany’s Boardwalk en een klein raamwinkelen.
Omdat we uiteindelijk een voorgerecht kregen dat eetstokjes nodig had, hebben we onszelf nog een sentimenteel souvenir voor onze kleine collectie thuis verdiend (meer daarover hier).
Eigenlijk hadden we eerst over het zwembad moeten praten, want daar brachten we de eerste paar dagen door (tussen het werken aan de blog terwijl we weg waren en Clara’s middagdutje, we haalden niet eens op het strand tot onze vijfde dag van vakantie !!). Dus we waren blij dat we een zwembad in de buurt hadden om Clara een uur of twee in het water te geven zonder naar het strand te wandelen na het krijgen van de ochtendpost en het bemannen van reacties (die ons net genoeg tijd zou hebben gehad om zich om te draaien en het beste terug te gaan thuis voor haar dutje).
En omdat er nauwelijks iemand was, hadden we meestal het babyzwembad volledig voor onszelf.
Nou, de entourage van de VS en Clara van Barbie Dolls.
Clara is onlangs een sterke afkeer gegroeid om iets boven haar nek nat te krijgen, dus veel van onze tijd werd besteed aan het “kijken” van de Barbies “springen” in het zwembad. Die impliceerde dat Clara net op een willekeurig getal telde (zoals vier of negen) en ze in het water gooide.
Soms was Barbie ondeugend en had hij een time -out in het filter nodig.
Nadat ik me met mijn voet een plastic visspeelgoed uit het water had gezien, werd Clara geïdentificeerd om het ook te doen. Ik wou dat ik kon zeggen dat ze erin was geslaagd, maar dit is echt dat zij het gewoon op haar teen vasthoudt en het vervolgens met haar hand gooit.
Dit was het dichtst bij het zwemmen. En het duurde alle 30 seconden.
Maar we hebben uiteindelijk het strand gehaald. En nogmaals, gezien een bepaalde voorkeur van iemand voor een droge kop – dit is zo dicht bij het water als ze kreeg. Maar ze hield van de oceaan in Hawaii, dus we zijn ervan overtuigd dat het slechts een van die kinderfasen is en ze zal binnenkort weer in de branding zijn.
Gelukkig had het zand voldoende entertainment. Vooral toen andere bezoekers enorme gaten hadden achtergelaten die gewoon smeekten om te worden ingeklommen.
Dat is de dochter Elsa van onze neven, die net drie werd en speelde met Clara. Ik hou van deze foto van hen omdat het om de een of andere reden kunstzinnig aanvoelt. Alsof het zou worden aangeboden op 20 x 200. Oké, misschien rek ik me een beetje uit. Maar Sherry nam het, dus dit ben ik niet op de rug.
De zon bracht de blonde zeker naar voren in het haar van Clara.
Die, voor het geval je het nog niet hebt opgemerkt, onlangs is gesneden. De zijkanten en de voorkant groeien niet – alleen de achterkant (die = Mullet) zodat Sherry dat afsneed. Maar we zijn allebei aan het boeien voor die noodlottige dag waarop de top en de zijkanten besluiten om in te groeien en dit meisje kan een veel meer meisjes laten doen.
En door “te chompen op het stukje”, impliceer ik “onhandig poseren in een zandgat.” Ik denk dat ik mijn nieuwe Facebook -profielfoto heb gevonden …
Een voordeel van Clara’s afkeer van H2O is dat het de-sanding haar veel gemakkelijker is.
Zoveel eenvoudiger dat ik blijkbaar energie had om te de-booger. Dit is liefdesmensen.
We zijn er zelfs in geslaagd om een ander familieportret te maken voordat Clara een u-promised-me-iice-cream had, maar niet-now-now-op-taking-my-picture geïnduceerde meltdown.
Dus je weet waarschijnlijk hoe dit verhaal eindigt …
Naast alleen maar strandden, namen we ook een paar fietsenritten. Ik heb geen foto’s van ons op fietsen om het te laten zien, maar ik deelde al twee van onze fietsenritbestemmingen op Instagram. Zoals deze toen ik Clara op een ochtend naar de speelplaats bracht terwijl Sherry de post kreeg en opmerkingen beantwoordde.
En deze die we allemaal op een avond namen. Verrassing: het eindigde in ijs. Misschien merk je dat veel van onze avonturen die kant op eindigen.
Het huis dat we huurden, had een kanaal het beste in de achtertuin, wat impliceerde dat we de tandem kajaks van mijn vader moesten meenemen voor een spin best van huis.
Het was geweldig. We kregen een beetje oefening, namen wat sluipende gluurt naar ieders achtertuinen van het kanaal, en Clara probeerde niet op te staan en de boot een keer te kapseinen. Het was win-win-win.
Je zou denken dat Sherry na jaren van bloggen zou hebben geleerd haar duim van de videocameralens te houden. Nee.
De nacht na ons kleine diner date night werd doorgebracht als een grote familie avondje uit in Rehoboth